Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Roy Hendriks van de Weem |
| Leeftijd | 30 jaar |
| Datum | 18 augustus 2008 |
| Moordplaats | Blerick |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 1½ jaar & TBS |
Inhoud |
Roy Hendriks van de Weem
De 17-jarige Leroy van H. werd rond 05.00 uur wakker en ontdekte dat de voordeur openstond en dat zijn moeder niet in haar bed lag. Hij liep naar beneden en zag door het raam van het gezamenlijke portaal zijn moeder bij de trappen van de flat staan “flikflooien” met de 30-jarige Roy Hendriks van de Weem. Leroy is weer naar boven gegaan omdat hij in eerste instantie zijn vader wilde bellen om te zeggen dat hij zijn moeder betrapt had. In plaats van naar de woonkamer te gaan, waar de telefoon lag, liep hij de keuken in en maakte de bestekla open en pakte vervolgens het grootste mes. Leroy liep vervolgens naar beneden met het mes, hij werd toen heel boos op zijn moeder. Leroy deed de portiekdeur open, hij zag zijn moeder aan komen lopen die hem zei dat hij niets moest doen en weer naar binnen moest gaan. Hij luisterde niet naar zijn moeder, omdat hij kwaad op haar was. Hij zag Roy op het muurtje zitten en begon tegen hem te schelden. Vervolgens was het even stil en toen heeft Leroy zich omgedraaid en tegelijk met het mes op Roy ingestoken. Roy wordt in het hart geraakt en overlijdt ter plekke.
Dader
Leroy heeft zich al meermalig uitgelaten over het vermoorden van Roy. Zowel tegen zijn moeder, grootmoeder als vader heeft hij zulke uitspraken gedaan. Leroy kon het niet verkroppen dat zijn moeder zich, in zijn ogen, ophield met 'verslaafden'.
Leroy wordt onderzocht. Bij hem is sprake van een gedragsstoornis, van zwakbegaafdheid en van softdrugabuses (cannabis) op basis van een aan autisme verwante contactstoornis. Er is sprake van een chronische stoornis waaraan aanlegfactoren (gebrekkige intelligentie, impulsregulatie, lacunaire gewetensfunctie en gebrekkige wederkerigheid) ten grondslag liggen. Er is aldus sprake van zowel een gebrekkige als een gestoorde ontwikkeling van de geestvermogens.
Uitspraak
Rechtbank Amsterdam, 24 juni 2009
Bij Leroy is nog steeds sprake van een ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens in de zin van een ernstige vorm van PDD-NOS: een pervasieve, op alle levensgebieden betrekking hebbende ontwikkelingsstoornis, als ook een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens in de zin van cognitief zwakke vaardigheden, met name op talig gebied. Daarnaast dient te worden gesproken van een ernstige gedragsstoornis, aangevangen in de adolescentie.
Een jongeman als Leroy interpreteert de wereld om zich heen op een verwrongen, door angst en onzekerheid gedwongen wijze. Hij overziet niet wat er gebeurt, wat de intenties van de betrokkenen zijn en ook niet wat de consequenties kunnen zijn van eigen handelen. Hij wordt gedreven door primaire impulsen, basaal gekenmerkt; daarnaast is hij gezien zijn verbale beperkingen ook niet voldoende in staat zijn primaire emoties te verwoorden. Dit leidt tot reactief gedrag, ondoordacht en onbegrijpelijk voor de ‘normale’ buitenwereld.
De rechtbank veroordeelt verdachte tot een jeugddetentie voor de tijd van 18 maanden en legt de maatregel van plaatsing in een inrichting voor jeugdigen op voor de duur van 2 jaren.
Links
Hyve ter nagedachtenis is Roy Hendriks van de Weem