Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Antonio Ferrigno |
| Leeftijd | 54 jaar |
| Datum | 24 december 2009 |
| Moordplaats | Rijswijk |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 15 jaar |
Antonio Ferrigno
Op 24 december 2009 vindt het zoontje van de 54-jarige Antonio Ferrigno zijn ontzielde lichaam in zijn woning te Rijswijk. Zijn handen zijn aan elkaar vastgebonden en hij ligt in een plas bloed. De doodsoorzaak is echter verstikking. Antonio was een bekende kernfysicus.
Verdachte
Op 4 mei 2010 worden vier verdachten aangehouden, waaronder de 41-jarige ex-vrouw van Antonio, Marcella W. De andere drie verdachten zijn mannen in de leeftijd van 25 tot 32 jaar.
Marcella W. had de mannen geld geboden voor het ombrengen van Antonio.
Uitspraak
Rechtbank 's-Gravenhage 28 januari 2011
Het kan niet anders dan dat het slachtoffer doodsangsten heeft uitgestaan, voordat hij overleed. Die zullen niet alleen veroorzaakt zijn door het feit dat midden in de nacht drie onbekende mannen in zijn slaapkamer stonden en door de bedreiging met een vuurwapen, maar ook door het fysieke geweld, het boeien en aan elkaar binden van de polsen en de enkels alsmede door het blinddoeken en knevelen van het slachtoffer. Hoewel onduidelijk is gebleven hoe het slachtoffer precies is mishandeld, vast staat dat zijn tongbeentje is gebroken en dat onder het genoemde overhemd bloed van hem is aangetroffen. Het vastbinden en met name ook de wijze waarop dat is gebeurd, moet bijzonder beangstigend zijn geweest en een sterk gevoel van machteloosheid hebben gegeven. De knevel en de blinddoek lieten uiteindelijk slechts één neusgat open waardoor het slachtoffer nog kon ademen, zodat de angst door benauwdheid moet zijn versterkt.
Uit het voorgaande komt een beeld van Marcella A. naar voren als een koelbloedige vrouw, die geen middel schuwt om haar doel te bereiken. Even koelbloedig als ze haar medeverdachten opstookte, hun gang liet gaan en wegbracht, is ze de volgende ochtend met haar zoon naar de woning van zijn vader gereden. Daar heeft ze hem, terwijl ze wist wat er zich in de woning had afgespeeld, naar boven laten gaan. Haar zoon heeft zijn overleden vader in gebonden en geknevelde toestand aangetroffen.
Bij de bepaling van de hoogte van de straf stelt de rechtbank voorop dat ze begrijpt dat zeker bij levensdelicten geen straf het toegebrachte leed ongedaan kan maken. Ook hoge gevangenisstraffen doen niet af aan het gevoel van gemis dat bij nabestaanden leeft. Gevoelens van vergelding zullen, juist door het uitzonderlijke verstrekkende karakter van een levensdelict, dikwijls onbevredigd blijven.
De rechtbank veroordeelt de verdachte tot: een gevangenisstraf voor de duur van 15 jaren.