Uit Moordzaken.com
Brendon | |
---|---|
Leeftijd | 16 maanden |
Datum | 1 november 2008 |
Moordplaats | Maastricht |
Moordwijze | Verstikking |
Status | Opgelost |
Misdrijf | Moord |
Straf | 15 jaar |
Op vrijdagavond 31 oktober 2008 wordt de 16-maanden oude Brendon in zijn bedje gelegd door zijn moeder. De moeder van Brendon logeert samen met haar twee kinderen bij een kennis, in afwachting van de oplevering van haar huis.
Omstreeks 01:15 uur gaat iedereen naar bed. Zoals elke avond tillen Olaf B. en de huiseigenaar het bedje van Brendon voorzichtig naar de woonkamer. De huiseigenaar gaat slapen.
Als de huiseigenaar omstreeks 04:50 uur naar het toilet is geweest en langs Brendon's bedje loopt, aait hij hem even over z'n hoofd. In tegenstelling tot normaal reageert Brendon hier totaal niet op. Als hij het licht aan doet ziet hij dat het helemaal mis is. Snel maakt hij Brendon's moeder wakker en belt de alarmlijn.
Ambulancemedewerkers constateren dat Brendon koud is. Toch proberen zij hem -tevergeefs- te reanimeren.
Verdachten
In eerste instantie wordt Brendon's dood als natuurlijk afgedaan. Op verzoek van de ouders van Brendon wordt sectie verricht. Hieruit blijkt dat Brendon is gestikt. De moeder van Brendon, Olaf B. en de huiseigenaar worden aangehouden. Brendon's moeder en de huiseigenaar worden snel weer op vrije voeten gesteld, maar Olaf legt een bekentenis af.
Bij zijn vijfde verhoor op 13 januari 2009 verklaart hij dat hij onder invloed van stemmetjes de keel van Brendon heeft dichtgeknepen. Volgens verdachte zei het stemmetje dat hij Brendon bij het nekje moest vastpakken en moest kijken wat er gebeurde. Vervolgens verklaart verdachte dat hij heeft geknepen tot Brendon niet meer bewoog.
Uitspraak
Rechtbank Maastricht, 30 november 2009
In de nacht van 31 oktober op 1 november 2008 heeft een klein, weerloos jongetje, Brendon, het leven gelaten. Door de handen van een volwassen man is hij gewurgd. Ook propte de man een stukje matras in zijn keel. Niets had dit 16 maanden oude kindje deze volwassene misdaan. Toch vermoordde verdachte hem en probeerde hij zijn daad te verhullen door met dat materiaal de keel te blokkeren.
Dat iemand een kind zo iets onomkeerbaars aandoet, is niet te begrijpen.
Het verdriet van de ouders van Brendon, van zijn zusje en van zijn andere familieleden is onvoorstelbaar en onbeschrijfelijk groot. Niets kan Brendon aan hen teruggeven.
Bij de afweging welke straf een dader moet krijgen, moet de rechter niet alleen kijken naar wat de dader heeft gedaan, maar moet hij ook op de persoon van de dader letten. Gewogen heeft de rechtbank dat verdachte niet ontoerekeningsvatbaar is en tevens dat hij naar zijn eigen zeggen handelde onder invloed van een stem, waaraan hij op dat moment geen weerstand wist te bieden. Verdachte is verder een man die op een kleine “jeugdzonde” na, niet eerder met politie en justitie in aanraking is geweest.
Deze twee elementen leggen echter niet veel gewicht in de schaal. Voorop staat namelijk dat verdachte een onschuldig kind heeft vermoord en die daad heeft willen verhullen. Hij heeft geen verantwoordelijkheid voor zijn daad willen of durven nemen. Voor de rechtbank komt als straf daarom alleen een gevangenisstraf van lange duur in aanmerking.
De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 15 jaren.