Dayton
Leeftijd	3 maanden
Datum	24 juli 2011
Moordplaats	Sittard
Moordwijze	Geweld
Status	Opgelost
Misdrijf	Doodslag
Straf	7 jaar & TBS jaar

Op 24 juli 2011 slaat vader Gerben K. zijn drie maanden oude zoontje Dayton hard op zijn hoofd. De twee jonge halfzusjes van Dayton zijn hier getuige van. Als Gerben's vriendin uit bed komt en opmerkt dat Dayton lethargisch is, verzwijgd Gerben wat er eerder die dag is voorgevallen. Ook als de ambulance komt, zegt Gerben niets over het slaan van Dayton.

Dayton overlijdt nog diezelfde dag in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

Verdachte

Als na onderzoek blijkt dat Dayton door geweld om het leven is gekomen worden beiden ouders aangehouden. De moeder is sinds maart 2012 geen verdachte meer.

Uitspraak

Rechtbank Maastricht, 13 augustus 2012

Verdachte heeft zijn drie maanden oude zoontje [naam slachtoffer] stelselmatig mishandeld, waarbij hij aan [naam slachtoffer] zwaar lichamelijk letsel heeft toegebracht. Op 24 juli 2011 is [naam slachtoffer] overleden als gevolg van een harde slag met de vuist tegen zijn hoofdje, toegebracht door verdachte, zijnde [naam slachtoffer]s vader. De zware letsels die bij deze drie maanden oude baby zijn geconstateerd, zijn weerzinwekkend. Het gaat eenieders voorstellingsvermogen te boven dat de verdachte zijn gevoelens van onmacht en frustratie op een dergelijke manier op zijn weerloze zoontje heeft botgevierd. Ook is het schrijnend dat de mishandelingen vaak plaats vonden in het bijzijn van de twee halfzusjes, die niet bij machte waren om hun broertje te beschermen en zich daarover in hun verhoren zeer ontdaan toonden. Dit is nog schrijnender nu zij ook de moeder er niet van konden overtuigen dat hetgeen zij zeiden gezien te hebben, ook daadwerkelijk had plaatsgevonden. Bovendien heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan het meermalen mishandelen van zijn levensgezel, een feit dat ook voortkwam uit onmacht en frustratie volgens verdachte. Al deze feiten zijn zeer ernstig.

Naar het oordeel van de rechtbank kan dan ook niet worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf welke onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming voor de hierna te melden duur met zich brengt. Daarbij is rekening gehouden met de ernst van het bewezenverklaarde in verhouding tot andere strafbare feiten, alsmede met het belang van een juiste normhandhaving, de mate waarin het bewezen verklaarde persoonlijk leed teweeg heeft gebracht, het gewelddadig karakter van het bewezenverklaarde en de maatschappelijke onrust die mede daarvan het gevolg is.

Verdachte heeft naar eigen zeggen, nadat hij [naam slachtoffer] op 24 juli 2011 hard op zijn hoofdje had geslagen, bewust verzwegen dat hij [naam slachtoffer] geslagen had, uit angst voor ruzie met [naam levensgezel verdachte]. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij er bewust voor heeft gekozen zijn eigen hachje te redden, terwijl zijn zoontje vocht voor zijn leven. Zo heeft hij verklaard dat hij wel degelijk door had dat de situatie van [naam slachtoffer] ernstig was, maar dat hij de schijn heeft opgehouden dat hij niets wist wat er aan de hand was tegenover zijn levensgezel en de hulpverlening. Ook de houding van de verdachte gedurende het onderzoek is uiterst laakbaar. Wetende dat zijn levensgezel onschuldig in voorarrest zat, heeft hij toch maanden gezwegen over het feit dat hij schuld had aan de dood van [naam slachtoffer]. Daarmee heeft hij ook op zijn geweten dat de halfzusjes van [naam slachtoffer] in de eerste periode van rouw verstoken bleven van de steun van hun moeder. De rechtbank weegt in dit verband ook mee dat verdachte op geen enkel moment blijk ervan heeft gegeven verantwoordelijkheid te nemen voor zijn daden, terwijl door de gevolgen van zijn onbeheerste handelen tegenover zijn eigen kind immens verdriet is veroorzaakt bij de moeder en de naaste familie van het slachtoffertje.

De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 7 (zeven) jaren en gelast dat verdachte ter beschikking wordt gesteld.

• Klik hier voor de gehele uitspraak