Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Edith Arends |
| Leeftijd | 44 jaar |
| Datum | 4 maart 2007 |
| Moordplaats | Enschede |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 24 jaar & TBS |
Edith Arends
In de vroege ochtend van 4 maart 2007 bevindt Paul R. zich met enkele vrienden in café Peanuts in Enschede. In dat café bevindt zich ook zijn voormalige werkgever Tom, die wordt vergezeld door meerdere personen, waaronder zijn echtgenote Edith Arends. Vast staat dat Paul in dat café de confrontatie zoekt met Tom, die echter niet ingaat op het provocerende gedrag van Paul.
Kort nadat op 4 maart 2007 de groep waarin Tom en Edith café Peanuts heeft verlaten, is ook de groep waar Paul deel van uitmaakte, uit dat café vertrokken en is dezelfde kant uitgelopen als de eerste groep.
Wanneer Paul de groep ziet lopen, trekt hij zijn pistool en schiet tien keer op de groep. Vijf mensen raken gewond, waaronder de 44-jarige Edith. Kort daarop komt zij te overlijden.
Verdachte
Edith mocht Paul graag, en had hem geholpen bij zijn terugkomst in de maatschappij, na zijn eerdere TBS. Volgens Paul wilde hij dan ook niet Edith doden, maar Tom.
Uitspraak
Rechtbank Almelo, 15 april 2008
Het doden van een mens is één van de zwaarste misdrijven die gepleegd kunnen worden en het is daarom dat de wetgever op dat feit, als moord gepleegd, de hoogste straf heeft gesteld die het Nederlandse Wetboek van Strafrecht kent, namelijk een levenslange gevangenisstraf. De moord op Edith, die slechts 44 jaar mocht worden, heeft een bijna niet te bevatten verdriet en leed toegebracht aan haar man, haar kinderen, haar verdere familie, vrienden en kennissen. Tom zal moeten leven zonder zijn vrouw, haar kinderen zullen de zorg en liefde van hun moeder hun hele verdere leven moeten missen. Extra wrang is dat verdachte voor zijn handelen geen enkel motief heeft kunnen noemen zodat de nabestaanden nog steeds geen antwoord hebben op de vraag die hen sinds 4 maart 2007 bezighoudt: waarom?
De rechtbank veroordeelt verdachte ter zake daarvan tot een gevangenisstraf voor de tijd van vierentwintig (24) jaren en gelast dat verdachte terbeschikking wordt gesteld en beveelt dat de terbeschikkinggestelde van overheidswege wordt verpleegd.