Guus Völker
Leeftijd	57 jaar
Datum	20 oktober 2011
Moordplaats	Tiel
Moordwijze	Steekwapen
Status	Opgelost
Misdrijf	Moord
Straf	16 jaar
ECLI	ECLI:NL:RBGEL:2013:1441

In de nacht van woensdag op donderdag 20 oktober 2011 wordt de vrouw van Guus Völker wakker van gestommel en ze hoort een schreeuw. Zij sluit zich op in haar kamer en belt de politie.

Wanneer de politie bij de woning aan de Adriaan van Ostadestraat te Tiel aankomt treffen zij het lichaam van de 57-jarige Guus aan. Hij is doodgestoken.

Verdachten

De vrouw van Guus wordt aangehouden omdat haar verhaar niet overeenkomt met de gevonden sporen.

Uitspraak

Rechtbank Gelderland, 26 juni 2013

Verdachte heeft in de nacht van 19 op 20 oktober 2011 haar echtgenoot vermoord. Zij heeft hem in zijn eigen huis, terwijl hij sliep – het moment waarop je als persoon het meest kwetsbaar bent – overvallen. Ze heeft, na wat een zorgvuldige planning moet zijn geweest, het slachtoffer eerst een harde klap op zijn hoofd gegeven en vervolgens meerdere malen gestoken. Het feit dat verdachte de echtgenote van het slachtoffer is, geeft met de wijze waarop de moord is gepleegd, de feiten een buitengewoon luguber karakter. Na deze schokkende daad heeft verdachte zich niet bekommerd om het zwaar gewonde slachtoffer. Integendeel, zij heeft zichzelf ontdaan van de moordwapens, eventuele verdere sporen gewist en een inbraak in scène gezet. Vervolgens heeft zij 112 gebeld met de mededeling dat er mensen in huis waren om ontdekking te voorkomen. De rechtbank rekent verdachte deze compassieloze en berekenende handelwijze zeer aan. Haar houding tijdens het delict getuigt van koelbloedigheid. Deze koelbloedigheid en het berekenende karakter van haar handelen blijkt ook uit de door verdachte ingevoerde zoektermen waarmee zij gedurende enkele maanden via internet informatie heeft gezocht over hoe zij haar echtgenoot om het leven kon brengen en vervolgens het huis zou kunnen schoonmaken. Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een zeer ernstig delict. Moord is één van de zwaarste delicten die het wetboek van Strafrecht kent. Zij heeft van het slachtoffer zijn meest waardevolle bezit – zijn leven – ontnomen. Verdachte heeft de nabestaanden van het slachtoffer zeer ernstig leed toegebracht. Dit geldt niet alleen voor de moeder, broer en zuster van het slachtoffer, maar in het bijzonder voor de kinderen van het slachtoffer en verdachte. Zij hebben door toedoen van verdachte hun vader verloren. Een dergelijke gebeurtenis is voor een ieder ontwrichtend, maar het feit dat de kinderen geruime tijd – in een periode van rouw – in onzekerheid hebben geleefd over wie de dader is en juist aan de rol van hun eigen moeder zijn gaan twijfelen, maakt de impact van het handelen van verdachte op hen des te groter. Wat de reden ook heeft mogen zijn, niets kan deze daad rechtvaardigen. Dat verdachte in haar huwelijk doodongelukkig en erg gekrenkt was, dat ze zich gevangen voelde in haar huwelijk, dat zij zich financieel aan het slachtoffer gebonden voelde en geen andere uitweg meer zag, doet hieraan niet af. Niet is gebleken dat verdachte niet op een andere wijze haar huwelijk had kunnen beëindigen of dat [slachtoffer] zich met onredelijke middelen tegen een echtscheiding zou verzetten.

Feiten als het onderhavige brengen voorts onrust teweeg in de maatschappij en veroorzaken een gevoel van onveiligheid. Door haar ontkenning heeft zij geen inzicht in het waarom van haar daad willen geven.

De rechtbank veroordeelt verdachte wegens het bewezenverklaarde tot een gevangenisstraf voor de duur van 16 (zestien) jaren.