Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Jan Popke Karsten |
| Leeftijd | 56 jaar |
| Datum | 14 maart 2007 |
| Moordplaats | Zwolle |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 16 jaar |
Jan Popke Karsten
Verdachten zijn op 14 maart 2007 vanuit Vroomshoop vertrokken naar de woonboot van Jan Popke Karsten in Zwolle met de vooropgezette bedoeling die Jan met gebruik van fysiek geweld een lesje te leren. Bij het verlaten van hun auto hebben verdachten meteen een schroevendraaier en een mes meegenomen en zijn zij naar de woonboot gelopen. Aangekomen op de woonboot is direct het raam links naast de voordeur ingetrapt en zijn beide verdachten door dat raam de woonboot binnengedrongen. Jan, die kennelijk op het lawaai was afgekomen, is vervolgens – zonder noemenswaardige woordenwisseling of escalatie van gebeurtenissen - direct zijn slaapkamer ingewerkt, is daar op zijn bed gewerkt, waarna beide verdachten meteen met de door hen meegenomen steekvoorwerpen tientallen malen op Jan zijn gaan insteken. Hierna verlaten zij de woonboot.
De zus van Jan vindt hem de volgende dag.
Uitspraak
Rechtbank Zwolle, 30 september 2008
De moord op Jan Popke Karsten betekent een schending van het hoogste rechtsgoed dat in onze rechtsorde bescherming geniet, namelijk het menselijk leven. Verdachten hebben daarmee onpeilbaar en onomkeerbaar leed toegebracht aan de nabestaanden. Het spreekt voor zich dat hierop in beginsel niet anders dan met een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van lange duur kan worden gereageerd. Feiten en omstandigheden in deze zaak nopen er niet toe om van dat beginsel af te wijken. Volgens de verklaringen van de verdachten bestond de aanleiding hierin, dat Jan circa 12 jaar eerder ontuchtige handelingen zou hebben gepleegd met de echtgenote van verdachte 1, wie de zuster is van verdachte 2. Deze ontuchtige handelingen zouden hebben bestaan uit het over de kleding heen betasten van de borsten en de schaamstreek. Hiervan is nimmer aangifte gedaan, er is geen strafrechtelijk onderzoek ingesteld en geen veroordeling gevolgd. Jan dient wat dit betreft dan ook, volgens een belangrijk strafrechtelijk uitgangspunt, voor onschuldig te worden gehouden. Het optreden van de mannen is een voorbeeld van eigenrichting geweest, dat ten sterkste moet worden afgekeurd. Daarbij komt dat de manier waarop verdachten met het slachtoffer hebben afgerekend in geen verhouding staat tot het verwijt dat ze hem maakten. Op niets ontziende wijze hebben zij enkele tientallen malen met een mes en een schroevendraaier op het slachtoffer ingestoken en hem vervolgens aan zijn lot overgelaten. Dit brute gedrag moet voor het slachtoffer uiterst beangstigend en pijnlijk zijn geweest. Voor de nabestaanden moet deze nagedachtenis ook steeds weer als kwetsend worden ervaren.
De rechtbank veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 16 jaren.