Uit Moordzaken.com
 | |
| Jeanny Wagemans | |
|---|---|
| Leeftijd | 18 jaar |
| Datum | 7 januari 2005 |
| Moordplaats | Grevenbicht |
| Moordwijze | Verstikking |
| Status | Opgelost |
| Misdrijf | Moord |
| Straf | 8 jaar & TBS |
Op vrijdagavond 7 januari 2005 heeft de 18-jarige Jeanny Wagemans een afspraak met haar ex-vriend, de dan 19-jarige Mattie B.. Jeanny is eigenlijk wel klaar met de relatie, maar laat zich door Mattie toch overhalen omdat hij toch wat dingen wil uitspreken met haar. Mattie haalt haar op in Born en zij rijden naar Grevenbicht, een dorpje verderop. Daar wurgt Mattie zijn ex-vriendin en dumpt haar lichaam.
Maandagmiddag 10 januari 2005 wordt om 15.30 uur in het water het ontzielde lichaam van Jeanny aangetroffen.
Verdachte
De avond ervoor, op 9 januari 2005 zijn Mattie en een vriend van hem aangehouden. De vriend van Mattie, de 17-jarige Paul M., wist van de plannen en biecht alles op. Hierna legt ook Mattie gedeeltelijke verklaringen af. Zo kan het lichaam van Jeanny een dag later worden gevonden.
Uitspraak
Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 25 januari 2006
De verdachte heeft - kennelijk uit frustratie over de verbreking van hun relatie - [slachtoffer] van het leven beroofd. De verdachte heeft dat welbewust en berekenend gedaan. De verdachte heeft de manier waarop hij [slachtoffer] wilde doden tevoren overdacht en voorbereid en ook heeft hij tevoren naar wegen gezocht om straffeloos te blijven. Hij heeft daartoe met de medeplichtige [medeverdachte] afspraken gemaakt over het wegmaken van het dode lichaam van [slachtoffer] en van voorwerpen van [slachtoffer] die naar de verdachte zouden kunnen leiden. Ook heeft hij tevoren en ook na het doden van [slachtoffer] alles in het werk gesteld om zichzelf een alibi te verschaffen. De verdachte heeft in alle stadia van het delict volstrekt respectloos gehandeld ten aanzien van het leven van het slachtoffer en haar nabestaanden. Uit de wijze waarop de verdachte samen met zijn medeplichtige [medeverdachte] met het dode lichaam van [slachtoffer] is gaan slepen om zich van het lichaam van het meisje te ontdoen, spreekt slechts minachting voor het leven van een ander. De nabestaanden is onbeschrijfelijk leed aangedaan, zij moeten hun verdere leven door zonder hun geliefde dochter of zusje. Ook moeten zij verder leven met de wetenschap van de brute wijze waarop zij is gedood en is achterlaten in het water van de Maas.
Het hof stelt voorop dat voor zo een ernstig levensdelict een zware straf passend en geboden is. Het hof is zich bij de bepaling van de straf er van bewust dat geen enkele straf of maatregel het verdriet, de pijn en de woede bij de nabestaanden zal kunnen wegnemen of verzachten. Uit de schriftelijke slachtofferklaring en de verklaring van de vader van [slachtoffer] ter terechtzitting in hoger beroep spreekt het onmetelijke verdriet dat de levens van de vader, de moeder, de broers en de zus van [slachtoffer] beheerst.
Het hof rekent de verdachte zwaar aan dat hij tijdens alle verhoren, ook nog ter terechtzitting in hoger beroep, om de waarheid heeft heen gedraaid en - hoewel daartoe op verschillende momenten dringend uitgenodigd - geen volledige openheid van zaken heeft willen geven. Slechts wanneer hij - gedwongen door resultaten van onderzoek - niet anders meer leek te kunnen dan die resultaten te bevestigen, gaf de verdachte schoorvoetend een deel van zijn handelen dat tot de dood van [slachtoffer] leidde, toe. De verdachte heeft met dit verhullende gedrag de nabestaanden - terwijl zij wanhopig op zoek waren naar [slachtoffer] - dagenlang in het ongewisse gelaten over het lot van hun dochter, zusje en vriendin.
Het hof veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 8 (acht) jaar, en gelast dat de verdachte ter beschikking zal worden gesteld met bevel tot verpleging van overheidswege.