Uit Moordzaken
Kees Snoeren | |
---|---|
Leeftijd | 42 jaar |
Datum | 22 november 2009 |
Moordplaats | Tilburg |
Moordwijze | Steekwapen |
Status | Opgelost |
Misdrijf | Doodslag |
Straf | 4 jaar & TBS |
ECLI | ECLI:NL:RBBRE:2011:BR0777 |
Op 22 november 2009 om 12.40 uur kwam een melding binnen dat in een huis aan de Nieuwstraat te Tilburg twee mannen gewond op de grond lagen. Een vrouw had dat van buitenaf gezien. Agenten sloegen aan de achterkant van het huis een ruit van een deur in en gingen naar binnen. Daar vonden ze de twee slachtoffers. Een van de mannen, de 42-jarige Kees Snoeren, bleek al te zijn overleden. De andere man bleek zijn 22-jarige zoon.
Verdachte
De zoon van Kees wordt na behandeling in het ziekenhuis gearresteerd. Hij legt een bekentenis af.
Uitspraak
Rechtbank Breda, 1 februari 2011
Verdachte had samen met zijn vader grote hoeveelheden alcohol en cocaïne gebruikt. Nadat de cocaïne op was heeft verdachte nog medecijnen geslikt en heeft hij op enig moment onenigheid met zijn vader. Er is toen op enig moment een worsteling ontstaan, waarbij verdachte een mes ter hand heeft genomen en de vader van verdachte het mes van hem heeft afgepakt. Vervolgens heeft verdachte het mes weer van zijn vader afgepakt en heeft hij zijn vader op zijn rug op een matras gegooid en hem vele malen gestoken
De kans op recidive wordt door de deskundigen als reëel, dan wel zeer groot gezien. Het recidive-risico wordt in het bijzonder bepaald door historische gegevens: eerder gewelddadig gedrag op jonge leeftijd, instabiliteit van relaties, problemen in het arbeidsverleden, problemen met middelengebruik, problemen in de kindertijd, de persoonlijkheidsstoornis en eerdere onttrekking aan toezicht van de reclassering. Als gevolg van de stoornis van verdachte vormt hij een gevaar voor de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen. Een langdurige behandeling wordt als noodzakelijk gezien. Gezien het mislukken van eerdere interventies, zowel klinisch als ambulant op het gebied van terugdringen van verslaving wordt TBS met dwangverpleging door beide deskundigen geadviseerd om een voldoende zeker kader te bieden voor verdere behandeling en beveiliging van de maatschappij. De verwachting is dat een behandeling in het kader van bijzondere voorwaarden of tbs met voorwaarden onvoldoende controlemogelijkheden biedt om de recidivekans te beperken.
De rechtbank veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de tijd van vier jaar en gelast de terbeschikkingstelling van verdachte, met verpleging van overheidswege.