Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Marinus Ooms |
| Leeftijd | 51 jaar |
| Datum | 9 oktober 2006 |
| Moordplaats | Haulerwijk |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Doodslag |
| Straf | 18 jaar |
Inhoud |
Marinus Ooms
Op vrijdag 13 oktober 2006 wordt in zijn huis te Haulerwijk het lichaam gevonden van de 51-jarige Marinus Ooms. Zijn handen zijn aan elkaar gebonden en hij heeft een steekwond in zijn rug. Sectie wijst uit dat Marinus al enkele dagen was overleden, en dat zijn dood is veroorzaakt door de messteek.
Verdachten
Er worden drie verdachten aangehouden. Zij verklaren Marinus in zijn woning te hebben overvallen. Toen Marinus aangaf geen geld in huis te hebben stak een van hen Marinus in de rug.
Uitspraak
Rechtbank Leeuwarden, 3 april 2008
Ten aanzien van de op te leggen straf overweegt de rechtbank het volgende. Gelet op de eerder aangehaalde rapporten zal de rechtbank uitgaan van volledige toerekeningsvatbaarheid van verdachte. Zijn rol in de overval te Haulerwijk is uiterst kwalijk. Verdachte was een van de initiatiefnemers tot het plegen van het delict; immers hij is degene geweest die heeft voorgesteld om het slachtoffer te Haulerwijk te beroven. Hij heeft een actieve rol bij de voorbereiding gespeeld en heeft er mede voor gezorgd dat er wapens en andere attributen voor de beroving werden meegenomen. Verdachte wist de weg naar het slachtoffer. Het is vrijwel zeker dat het slachtoffer niet beroofd zou zijn als verdachte zijn mededaders niet op dat spoor gezet zou hebben. Verdachte heeft zich door met een overmacht aan mankracht ten opzichte van het toen nog slapende slachtoffer en gewapend met messen, ty-raps en tape, in een uiterst risicovolle situatie begeven die uiteindelijk voor het slachtoffer een fatale afloop had. Het is daarbij moeilijk te accepteren dat geld de drijfveer voor dit alles was, terwijl verdachte zich op geen enkele manier aantoonbaar heeft ingespannen om op een normale en legale wijze een inkomen te verkrijgen. Door zijn cryptische uitspraken bij de politie, heeft hij zichzelf misschien wel tot een in zijn visie boeiende verdachte gepromoveerd maar een bijdrage in de rouwverwerking voor de nabestaanden van het slachtoffer heeft hij daarmee niet geleverd. Nu verdachte ervoor gekozen heeft om geen openheid van zaken te geven over de bij hem mogelijke aanwezige psychische problematiek, rest de rechtbank niet anders dan, gelet op het zeer ernstige delict, verdachte te veroordelen tot een langdurige gevangenisstraf.
De rechtbank veroordeelt verdachte tot gevangenisstraf voor de duur van 18 jaren.