Uit Moordzaken.com
 | |
| Mohamed Akachar | |
|---|---|
| Leeftijd | 21 jaar |
| Datum | 27 juli 2010 |
| Moordplaats | 's Gravenhage |
| Moordwijze | Steekwapen |
| Status | Opgelost |
| Misdrijf | Moord |
| Straf | 14 jaar |
Inhoud |
Mohamed Akachar
In de nacht van maandag op dinsdag 27 juli 2010 wordt de 21-jarige Mohamed Akachar gewond gevonden nabij de Hoefkade in Den Haag. Mohamed werd naar het ziekenhuis gebracht, waar bleek dat naast zijn steekwonden hij ook moest zijn overreden. Die dinsdag overlijdt Mohamed in het ziekenhuis.
Verdachte
De ex-vriendin van Mohamed meldt zichzelf dinsdagavond op het politiebureau. Geruchten gaan dat meer mensen met de moord op Mohamed te maken hebben.
- Update
In april 2011, enkele weken voor de geplande uitspraak van de rechter, wordt besloten de jongedame toch psychisch te onderzoeken. Dit zal enige tijd in beslag gaan nemen.
Uitspraak
Rechtbank 's-Gravenhage, 10 februari 2012
Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan de moord op haar ex-vriend. Uit het dossier blijkt dat de relatie tussen verdachte en haar ex-vriend turbulent was te noemen. Nadat weer sprake was geweest van een heftige ruzie heeft verdachte het slachtoffer eenmaal met een mes in de borst gestoken, vervolgens is ze, zonder zich verder om het slachtoffer te bekommeren, weggelopen en teruggekeerd naar [woonplaats]. Pas de volgende dag heeft ze bij de politie melding gemaakt van het steekincident. Door aldus te handelen heeft verdachte een einde gemaakt aan een jong leven. Het slachtoffer was immers pas 20 jaar oud op het moment van overlijden en had daarmee nog een heel leven voor zich. Bovendien staat vast dat het slachtoffer een bijzonder pijnlijk en eenzaam laatste uur moet hebben gehad aangezien hij, nadat hij was gestoken, nog ruim één uur alleen op straat heeft gelegen, terwijl aannemelijk is dat hij niet meer (voldoende) in staat was om zich te bewegen of om hulp te roepen. Aannemelijk is bovendien dat hij tijdens de eerdere confrontatie met verdachte zijn mobiele telefoon is verloren en dus ook niemand kon bellen voor hulp. Toen hij gevonden werd was hij nog maar nauwelijks aanspreekbaar. Hij werd naar het ziekenhuis gebracht, waar hij, ondanks medisch ingrijpen, de volgende dag aan de gevolgen van zijn verwondingen is overleden.
Verdachte heeft door het slachtoffer zijn leven te ontnemen ook zijn ouders, verdere familie en vrienden onnoemelijk veel en onherstelbaar leed berokkend. Heel treffend blijkt dit ook uit de schriftelijke verklaring van de ouders van het slachtoffer.
Verdachte heeft bij haar laatste woord spijt betuigd over hetgeen zij het slachtoffer en zijn familie en vrienden heeft aangedaan. Zij lijkt daarin oprecht te zijn. Daar staat echter tegenover dat uit de OVC-gesprekken een ander beeld van verdachte naar voren komt. Verdachte spreekt daar in een vrolijke sfeer over de (omstandigheden rondom de) dood van het slachtoffer en maakt hier zelfs grapjes over. Zij heeft het vrijwel uitsluitend over de rechtszaak en welk bewijs tegen haar voorhanden is. Uit deze gesprekken blijkt niet van enig respect voor het slachtoffer en voor de enorme gevolgen van zijn overlijden voor zijn nabestaanden. De verdediging heeft betoogd dat deze gesprekken bezien moeten worden in het licht van de bijzondere omstandigheden van dat moment. Het gaat om gesprekken tussen jonge meiden die elkaar voor het eerst sinds lange tijd weer zien zodat er, ook als gevolg van de ontlading van voorafgaande spanning, veel gelachen wordt. De rechtbank heeft conform het verzoek van de verdediging, de OVC-gesprekken beluisterd in raadkamer. De rechtbank onderschrijft de nuancering die de verdediging ten aanzien van deze gesprekken heeft bepleit, niet. Ook als de rechtbank er rekening mee houdt dat bij verdachte sprake is van intellectuele en emotionele beperkingen en dat het een opname is van haar eerste contact met de andere verdachten, blijft de rechtbank zich verbazen over de inhoud en toon van die gesprekken en blijft het beeld van een laconieke houding, zonder respect voor het slachtoffer en zijn nabestaanden en zonder inzicht in de ernst van het feit, overeind.
Moord is een van de ernstigste misdrijven in het Wetboek van Strafrecht. De rechtbank is dan ook van oordeel dat op dit feit niet anders kan worden gereageerd dan met een langdurige gevangenisstraf. De rechtbank onderkent daarbij dat de op te leggen straf geen recht zal kunnen doen aan het leed van de nabestaanden. Alles in aanmerking genomen en mede ook gelet op de jeugdige leeftijd van verdachte, acht de rechtbank de door de officier van justitie geëiste straf passend en geboden.
De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 14 jaar.
Links
Beeldmateriaal
TV west, 30 juli 2010