Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Patrick Groeneveldt |
| Leeftijd | 38 jaar |
| Datum | 10 maart 2009 |
| Moordplaats | Rotterdam |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 20 jaar |
Patrick Groeneveldt
Op maandagavond 9 maart 2009 dringt de 42-jarige Erwin H. met twee vrienden binnen in het huis waar Patrick Groeneveldt op bezoek is in de viskorfstraat te Rotterdam. Direct na binnenkomst slaat Erwin H. de 38-jarige Patrick met een honkbalknuppel neer, pakt een mes, en steekt diverse malen in op het hulpeloze slachtoffer. Patrick wordt naar het ziekenhuis gebracht waar hij die nacht overlijdt.
Verdachte
Alle betrokkenen zitten nog vast. Erwin H. is pas een paar jaar uit de gevangenis waar hij een straf ruim 7 jaar heeft uitgezeten voor de moord op een relatiebemiddelaar.
Uitspraak
Gerechtshof 's-Gravenhage, 22 juni 2010
Moord, het opzettelijk en doelbewust vernietigen van een mensenleven, is één van de zwaarste delicten die het Wetboek van Strafrecht kent. Met het plegen van dit feit heeft verdachte aan Patrick Groeneveldt het meest kostbare dat een mens bezit, zijn leven, ontnomen. Naast het verdriet dat de nabestaanden van het slachtoffer is aangedaan, brengen dergelijke gewelddadige feiten in de samenleving verbijstering en gevoelens van onrust en onveiligheid teweeg.
In het nadeel van de verdachte heeft voorts te gelden dat de verdachte - blijkens een hem betreffend uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 25 mei 2010 - in juni 2000 reeds eerder onherroepelijk is veroordeeld tot een gevangenisstraf van aanzienlijke duur, voor het plegen van een levensdelict dat is gekwalificeerd als doodslag. Gebleken is dat ook toen het slachtoffer met messteken om het leven is gebracht. Dit heeft de verdachte er kennelijk niet van weerhouden zich wederom aan een dergelijk strafbaar feit schuldig te maken.
De verdachte heeft niet mee willen werken aan enige vorm van onderzoek door gedragsdeskundigen ter beantwoording van vragen naar de mogelijke oorzaak van het handelen van de verdachte in dezen en de mogelijkheid van behandeling ter voorkoming van herhaling in de toekomst. Tegen die achtergrond rest het hof niets anders dan het opleggen aan de verdachte van een zeer langdurige gevangenisstraf teneinde de maatschappij gedurende lange tijd te beschermen tegen de verdachte.
Het hof is - alles overwegende - van oordeel dat een langdurige onvoorwaardelijke gevangenisstraf de enige passende en geboden reactie vormt.
Het Hof veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 20 (twintig) jaren.