Uit Moordzaken.com
 | |
| Renate van Oudenaren | |
|---|---|
| Leeftijd | 31 jaar |
| Datum | 7 september 2007 |
| Moordplaats | Melissant |
| Moordwijze | Steekwapen |
| Status | Opgelost |
| Misdrijf | Moord |
| Straf | 15 jaar & TBS |
Huib van O. trof, bij thuiskomst na een weekje vakantie met zijn gezin, diverse brieven van incassobureaus aan. In de daarop volgende dagen volgden nog meer incasso- en aanmaningsbrieven. Huib kon zijn financiële problemen niet meer overzien en heeft op dinsdagavond bedacht dat zijn gezin er helemaal niet meer moest zijn en dat het ombrengen van zijn gezin de volgende ochtend zou gebeuren. Huib kon zich, naar zijn zeggen, niet tegen deze gedachte verzetten.
Op woensdagochtend 7 september 2007 heeft de verdachte op voorhand de gordijnen gesloten en is vervolgens de hond uit gaan laten. Na terugkomst is hij met een hamer achter het gordijn bij de trap gaan staan en heeft daar zijn vrouw opgewacht. Toen zijn vrouw, de 31-jarige Renate van Oudenaren, korte tijd later naar beneden kwam heeft hij haar van achteren aangevallen door met een hamer meermalen op haar hoofd te slaan. Daarna heeft Huib haar gewurgd. Toen Huib merkte dat zijn vrouw nog leefde is hij naar de keuken gelopen en heeft daar een mes gepakt, waarmee hij haar meerdere malen heeft gestoken in haar hoofd, de hals, de nek en de borst. Vervolgens heeft Huib de hond, Luna, meerdere malen met een hamer geslagen en met een mes gestoken. Daarna is Huib naar zijn dochtertje gegaan, die boven in haar slaapkamer was. Hij heeft de 3-jarige Elisa van Oudenaren in de ouderslaapkamer een verhaaltje voorgelezen en daarna geprobeerd haar te verwurgen, waardoor zij bewusteloos raakte. Huib heeft zijn dochtertje naar haar eigen bedje gebracht, is beneden het mes gaan halen en heeft vervolgens zijn dochtertje, die inmiddels weer bij bewustzijn was gekomen, gestoken in de hals en de borst. Zijn vrouw en dochtertje zijn tengevolge van bovengenoemde gedragingen overleden.
Verdachte
Huib heeft hen de daaropvolgende dagen in de woning laten liggen en gedaan of er niets aan de hand was. Zo ging hij dezelfde middag naar een garage om papieren af te leveren voor een pas gekochte auto en ging hij die avond bij vrienden eten. De volgende dag bezocht hij zijn vader met wie hij over uitgebrachte hypotheek-offertes sprak. Na de moorden verzond Huib ook sms-berichten op naam van zijn -overleden- vrouw. Voor de hond, waarvan Huib wist dat deze nog in leven was heeft hij gedurende deze dagen niets gedaan. Huib is, na vergeefse pogingen ook zichzelf van het leven te beroven, uiteindelijk naar de politie gegaan.
Uitspraak
Rechtbank Rotterdam, 18 maart 2008
De verdachte heeft het leven genomen van twéé personen, die beiden geen schijn van kans maakten tegen de buitengewoon geweldadige wijze waarop de verdachte te werk is gegaan.
De ernst van deze feiten, zoals deze ook in zijn algemeenheid tot uitdrukking komt in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum bij een tijdelijke gevangenisstraf, dat met ingang van 1 februari 2006 is verhoogd van 20 jaren naar 30 jaren, maakt dat de rechtbank een hogere dan door de officier van justitie geëiste gevangenisstraf, aangewezen acht. De rechtbank heeft daarbij tevens meegewogen dat de verdachte onherstelbaar leed heeft toegebracht aan de nabestaanden en dat zijn daden tot grote maatschappelijke onrust hebben geleid. Alles afwegend worden na te noemen straf en maatregel passend en geboden geacht.
De rechtbank veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de tijd van 15 (vijftien) jaar en gelast dat de verdachte ter beschikking wordt gesteld.