Uit Moordzaken.com
 | |
| Silvia Voss | |
|---|---|
| Leeftijd | 36 jaar |
| Datum | 10 december 2004 |
| Moordplaats | Heijen |
| Moordwijze | Steekwapen |
| Status | Opgelost |
| Misdrijf | Moord |
| Straf | 18 jaar |
Op 10 december 2004 gaat de 36-jarige Silvia Voss samen met haar dochtertje naar de woning van haar ex-man om de omgangsregeling tussen hem en het dochtertje te bespreken. Als Silvia 's avonds niet bij haar ouders thuis komt, wordt de politie ingeschakeld. Zij gaan naar de woning van haar ex-partner Aad. Zij vinden het ontzielde lichaam van Silvia. Zij is meermalig gestoken met een scherp voorwerp. Ook is haar hoofd geheel omwikkeld met tape.
Verdachte
Aad blijft dagen spoorloos voordat hij kan worden aangehouden. Aad zegt echter dat iemand anders de moord heeft gepleegd, en dat hij is gevlucht voor zijn leven. De rechtbank vindt dit niet aannemelijk.
Uitspraak
Rechtbank Roermond, 13 september 2007
Met de uitvoering van de dodingshandelingen is de nodige tijd gemoeid geweest. Zelfs er van uitgaande dat verdachte pas tot het besluit is gekomen ook de neus van [slachtoffer] af te plakken nadat hij reeds haar mond had dicht getapet, heeft hij daarna nog 4 stukken tape van in totaal bijna 5 meter om haar hoofd gewikkeld. Dit omwikkelen van het hoofd heeft de nodige tijd gekost. Verdachte heeft tijdens dit tapen tijd gehad om na te denken over zijn daad. En daar de verstikkingsdood niet onmiddellijk intreedt, heeft verdachte, ook nadat hij klaar was met het geheel intapen van het hoofd, nog voldoende tijd gehad om de tape te verwijderen en zo op zijn schreden terug te keren. Verdachte heeft dit niet gedaan. In plaats hiervan heeft hij [slachtoffer] meerdere malen in de buik gestoken. Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit dit gedrag dat er sprake was van opzettelijk en met voorbedachten rade handelen. Niet alleen heeft verdachte het leven van [slachtoffer] opzettelijk beëindigd, hij heeft dit ook nog eens op een wrede en nietsontziende manier gedaan. Omdat er geen sporen van verzet zijn aangetroffen, kan het niet anders dan dat [slachtoffer], in elk geval het tapen van polsen en benen, onder dwang heeft moeten toelaten. Vanaf dat moment was zij geheel weerloos en heeft zij meegemaakt hoe verdachte eerst haar mond stevig heeft dichtgetapet en hoe hij daarna ook diverse lagen tape over haar neus heeft aangebracht. [slachtoffer] moet zich bewust zijn geweest van haar ademnood en moet zich dientengevolge ook gerealiseerd hebben dat zij ging sterven. Verdachte moet, gelet op de tijdens het gevorderde stervensproces van [slachtoffer] veelvoudig toegebrachte steekwonden, aanwezig zijn geweest bij de doodsstrijd die [slachtoffer] gehad moet hebben ten gevolge van de optredende verstikking. Dit heeft echter niet geleid tot mededogen. Verdachte heeft het lijden van [slachtoffer] nog verergerd door haar tijdens haar doodsstrijd veelvoudig steekwonden toe te brengen. Een van die steken is zelfs zo heftig dat deze vanuit de buik via de rug nog de onder haar rug liggende arm verwondt. Het behoeft weinig inlevingsvermogen om te beseffen dat in elk geval deze laatste momenten van het leven van [slachtoffer] gruwelijk geweest moeten zijn.
De rechtbank verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 18 jaren.