Uit Moordzaken
Toos van Kouswijk | |
---|---|
Leeftijd | 55 jaar |
Datum | 19 februari 2006 |
Moordplaats | Ermelo |
Moordwijze | Slagwapen |
Status | Opgelost |
Misdrijf | Doodslag |
Straf | 2 jaar & TBS |
ECLI | ECLI:NL:RBZUT:2006:AY6225 |
Op 4 februari 2006 vindt in psychiatrisch ziekenhuis de Bunt te Ermelo een groepsgesprek plaats. Hier wordt onder andere gesproken over de op hande zijnde verhuizing van de dan 58-jarige W. Het gesprek wordt W. teveel, en hij gaat naar zijn kamer om even af te koelen.
Als hij na een tijdje weer zijn kamer uitloopt, komt hij op de gang de 55-jarige Toos van Kouswijk tegen, welke iets schreeuwt. Hierop pakt W. een klauwhamer uit zijn kamer en slaat enkele malen op Toos' haar hoofd. Zij komt hierdoor op 19 februari te overlijden.
Verdachten
W. wordt ter plaatse aangehouden. Onderzoek in het Pieter Baan Centrum wijst uit: “Betrokkene is een excentrieke, ruim intelligente, 58-jarige man die (…) sinds vier jaar opgenomen is in een psychiatrisch ziekenhuis. Er is bij betrokkene sprake van het syndroom van Asperger hetgeen een autisme spectrumstoornis is. Daarnaast is er bij betrokkene sprake van een obsessieve compulsieve persoonlijkheids-stoornis.”
Uitspraak
Rechtbank Zutphen, 15 augustus 2006
Het onderzoekend team van het Pieter Baan Centrum acht de kans op herhaling van een soortgelijk delict op lange termijn aanzienlijk. “Betrokkene zal immers, gezien zijn voorgeschiedenis, in de toekomst aangewezen zijn op een verblijf binnen een instelling. Hiermee is de mogelijkheid voor betrokkene om zichzelf af te schermen voor prikkels nihil en dient hij zich te onderwerpen aan het geldende regime van de afdeling. Hierdoor zal de spanning, op termijn, opnieuw oplopen. Naar verwachting kan in een dergelijke situatie slechts een kleine stressor voor betrokkene volstaan om – vanuit zijn stoonis – opnieuw te komen tot een ernstig delict. Daar de stoornis zelf niet te behandelen is en verbetering van de klachten met name bereikt kan worden door te verblijven in een gestructureerd en prikkelarm milieu met een bejegening die duidelijkheid voorstaat, heeft betrokkene blijvend een beschermend milieu nodig. Een tijdelijk of een meer vrijblijvend kader volstaat naar de mening van het onderzoekend team niet.” Daarom wordt de maatregel van terbeschikkingstelling geadviseerd.
De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 2 (twee) jaren en gelast dat verdachte ter beschikking wordt gesteld en beveelt dat de ter beschikking gestelde van overheidswege zal worden verpleegd.